کد مطلب:253572 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:272

ابهت و عظمت امام
راوی می گوید: هر زمانی كه حضرت هادی علیه السلام وارد می شد، تمامی مردم در برابر او از مركب خود پیاده می شدند. بعضی گفتند: ما چرا در برابر این پسر پیاده شویم كه نه شرافت او از ما بیشتر است و نه سن او از ما زیادتر است. به خدا سوگند كه برای او پیاده نمی شویم.

ابوهاشم جعفری می گوید: به خدا سوگند! وقتی او را ببینید، پیاده خواهید شد، در حالی كه خوار باشید. وقتی امام علیه السلام وارد شد، همگی به احترام حضرت پیاده شدند. ابوهاشم به آنان گفت: پس سوگندتان چه شد؟ آنان گفتند: به خدا قسم! نتوانستیم خودداری كنیم و بی اختیار پیاده شدیم؛ «و الله ما ملكنا أنفسنا حتی ترجلنا». [1] .



[ صفحه 208]



شیخ طوسی قدس سره از اسحق بن عبدالله علوی نقل می كند: میان پدرم و عموهایم در چهار روزی كه روزه مستحب است. اختلاف پدید آمد. در آن هنگام حضرت در «صریا» می زیستند. پدر و عموهایم خدمت امام علیه السلام رسیدند. حضرت فرمود: برای پرسش از چهار روزی كه در ایام سال روزه اش مستحب است. پیش من آمده اید. آنان گفتند: آری!

حضرت فرمود: در 17 ربیع الأول روز تولد پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و 27 رجب مبعث آن حضرت 25 ذی القعده روز دحوالأرض (شكافته شدن و بیرون آمدن زمین از میان آب) و 18 ذی الحجه روز غدیر. [2] .


[1] بحار، ج 50، ص 137.

[2] بحار، ج 50، ص 157.